انتخابات اسفند94 رفراندوم است

اهمیت این دوره از انتخابات مجلس تا حدی است که بعد از پایان رقابت های انتخاباتی سال ۹۲ همه چشم ها به بهارستان دوخته شد چه آنکه مشخص بود ترکیب مجلس فعلی ترکیبی نیست که دولت حسن روحانی را تحمل کند و اگر قدرتی فراتر از نمایندگی مجلس در اختیار برخی نمایندگان بود بی‌شک بدنبال ساقط کردن دولت تدبیر و امید بودند. با این حال که امید می رفت با تغییر برخی رفتارهای دامنه دار زمینه به منصه ظهور رسیدن رای مردم در انتخابات مجلس نیز فراهم شود، شورای نگهبان با اقدامات خود مانع بزرگی بر سر این راه قرار داد. در همین مورد«تدبیر تازه» گفت و گویی را با محمد وکیلی، مدیر مسئول روزنامه ابتکار انجام داده است که در ادامه منتشر می شود:

 به عنوان یک فعال رسانه ای – سیاسی اصلاح طلب فکر می کنید حضور اصلاح طلبان در انتخابات چه ضرورتی داشته باشد؟
مقام‌معظم‌رهبری پس از انتخابات سال 88 فرمودند شیرینی این انتخابات به مشارکت حداکثری آن بود. همواره مشارکت حداکثری مطالبه مقامات عالی نظام بوده و البته باعث بیمه‌شدن نظام و ارتقای جایگاه آن نیز هست و اکنون هم ایران در شرایطی است که انتخابات اسفند94 برایش نقش رفراندوم دارد. به‌گفته وی، هرچقدر مشارکت انتخابات امسال بالاتر باشد، دستاوردش برای نظام وکشور بیشتر خواهد بود و ما هم قطعا می‌توانیم نقش پررنگی ، در بالا‌بردن مشارکت حداکثری داشته باشیم و به‌همین‌دلیل در عرصه انتخابات حضور پیدا کردیم.
 عملکرد شورای سیاست گذاری را به عنوان مرجع نهایی تصمیم گیری درون جریانی انتخابات چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من در موقعیت و وضعیتی که اصلاح طلبان دارند،شورای سیاست گذاری عملکرد خوبی داشته است. به طور کلی مکانیزم خوبی برای تهیه لیست و دیگر مسائل انتخاباتی تعبیه شده است؛ در تصمیم گیری ها انعطاف لازم وجود داشته؛ یک تفویض اختیار بسیار مثبت را شاهد بودیم که به جای آنکه مرکز برای کل ایران تصمیم بگیرد، تصمیم گیری در مورد شهرستان ها و استان های دیگر به فعالین و شورای همان محل واگذار شد.مجموعه این امتیازات به ویژه تمرکز زدایی که در آخر ذکر شد سبب می شود تا عملکرد شورای عالی سیاست گذاری انتخاباتی اصلاح طلبان را مثبت فرض کنیم.
فکر می کنید انتشار لیست واحد از جریان اصلاحات میسر باشد؟
بله؛ حداقل با توجه به این رد صلاحیت ها دیگر رسیدن به یک لیست واحد چندان سخت نیست! به قولی باید گفت بخشی از مشکلات اصلاح طلبان را خود آقایان با دست خودشان حل کردند. اصلاح طلبان حق انتخاب بالایی ندارند و از همین رو امکان ایجاد تعارض اندک است.
 با این وجود فکر می کنید اصلاح طلبان می توانند برای 290 کرسی مجلس برنامه ریزی کنند؟
همه گروه ها برنامه های کلان دارند و برای حداکثر ها برنامه ریزی می کنند. اما واقعیت صحنه انتخابات،مردم هستند که در هفتم اسفند تعیین خواهند کرد. اصلاح طلبان هم اگرچه ممکن است لایه های اول یا دوم خود را از دست داده باشند اما همچنان با تکیه بر چهره های جوانتر در عرصه حضور خواهند داشت.
 فکر می کنید رد صلاحیت چهره های محبوب و خوشنام اصلاح طلب، کار را برای این جریان سیاسی سخت نخواهد کرد؟
قطعا وضعیت تنگ تر می گردد؛ اما اصلاح طلبان به ترک صحنه فکر نمی کنند.
 خوب پس فکر می کنید چه چیزی سبب می شود که اصلاح طلبان همچنان شانس پیروزی داشته باشند؟
زمینه ظرفیت اجتماعی مردمی نشان می‌دهد، کدام یک از این دو طیف شانس برد دارند. من معتقدم مردم با مشکلات کلان اجتماعی و اقتصادی دست به گریبان هستند و با تجربه‌ای که از دولت‌های مختلف داشته‌اند، گرایش آنها به سمت تغییر شرایط موجود است. طبیعتا گفتمان اصلاح‌طلبی را متناسب با این شرایط می‌بینند.
 یک مجلس مطلوب چگونه مجلسی است؟
مجلسی خواهد بود که به جای طرح محور بودن؛ لایحه محور باشد و درپی جواب به این سوال باشد که چرا قانون‌ها همیشه به نفع دولت هاست و به ضرر مردم؟ مثلا یکی از قوانینی که دولت حسن روحانی هم آن را اعمال می‌کند و به نظر من نادرست است این است که اگر فردی به اداره مالیات یا تأمین اجتماعی و شهرداری بدهکار بود، برای انجام یک فعالیت جدید باید مفاصا حساب بگیرد، اما دولت به بخش خصوصی بدهکار است ولی مکلف به تسویه‌حساب نیست و این تعهد به مردم را، برای خود ندارد. قانون‌گذاری ما «حداکثری» و نظارت بر آن «حداقلی» شده است؛ درحالی که آسیب جامعه ما همین قانون‌گذاری حداکثری است و آفت مدیریتی ما، نظارت حداقلی است. مشکل دیگر، قانون‌گذاری «طرح محور» است تا «لایحه محور». چند نماینده از حوزه استحفاظی خودشان طرحی می‌دهند و آن را تبدیل به قانونی می‌کنند برای کل کشور، آن هم بدون توجه به تفاوت ها. این نشان می‌دهد نظام قانون‌گذاری ما از سیکلی ناصحیح پیروی می‌کند. ترمیم این معضلات می‌تواند سرمایه اجتماعی را افزایش دهد و به کارآمدی منجر شود و جامعه را دوباره پویا و فعال کند.
 اصلاح طلبان برای رسیدن به یک مجلس خوب برنامه ریزی کرده اند؟!
ببینید یک سری برنامه های کلان هست که خوب قطعا تمام اصلاح طلبان به صورت فردی و گاها جمعی بدان اندیشیده و بر سر آن بحث کرده اند. اما در مورد جزئیات این مسئله هنوز زود است و به آن مرحله نرسیده ایم.  طبعا اولویت اصلاح طلبان تقویت معیشت مردم، اشتغال، رونق کسب و کار،  کمک به پیشبرد برنامه های اقتصادی دولت و.. است. سر فصل ها تقریبا مشخص است اما راهکارها و به طور کلی جزئیات نه! این امر نه شدنی است و نه قابل پیش بینی است! احزاب در ایران هنوز به آن بلوغ نرسیده اند که افراد راه پیدا کرده معتقد به چارجوب آن احزاب باشند و اصول کار تشکیلاتی را سرلوحه کار خود قرار دهند. یک سری اصول و الویت ها هم هستند که جریان بدان پایبند است و مشخص شدن همه جزئیات از هم اکنون کمی غیرواقع بینانه به نظر می رسد!