بنابر اعلام بسیاری از مقامات کشورمان در شرایط فعلی برخورد قاطع و هوشمندانه می‌تواند دشمن را از اقدامات خرابکارانه بعدی پشیمان کند.
دشمنان ملت ایران بار دیگر با ترور یکی دیگر از دانشمندان این مرز و بوم پرونده سیاه دیگری از خود در جنایت و ترور برجای گذاشتند. «شهید محسن فخری‌زاده» دانشمند هسته‌ای کشورمان در طول حیاتش خدمات گسترده‌ای به ملت ایران ارائه کرد. یکی از آخرین خدمات این دانشمند شهید نقش مهم او در تولید اولین کیت بومی تشخیص کروناست، آن هم در شرایطی که ایران به دلیل تحریم‌های ظالمانه آمریکا با مشکلات زیادی برای تهیه دارو و تجهیزات پزشکی دست و پنجه نرم می‌کند.
ترور بزدلانه این دانشمند شهید در راستای ضربه زدن به صلح منطقه و پیشرفت‌های ایران اسلامی در حوز‌های نوین فناوری انجام شد. بلافاصله بعد از شهادت فخری زاده تحقیقات نیروهای امنیتی درباره عاملان این ترور وحشیانه شروع شد و سرنخ‌های بسیاری از رد پای رژیم صهیونیستی در این ترور وحشیانه پیدا شد. ایران در اقدامی دیپلماتیک با ارسال نامه‌ای به شورای امنیت سازمان ملل تاکید کرد که نشانه‌های زیادی وجود دارد که رژیم صهیونیستی مسئول ترور محسن فخری زاده دانشمند هسته‌ای ایران است. در این نامه از شورای امنیت و دبیرکل سازمان ملل خواسته شده تا این اقدام را محکوم کنند. همچنین در این نامه گفته شد که ایران همه اقدامات لازم را برای محافظت از مردم خود وهمچنین منافع خود اتخاذ خواهد کرد.
البته به نظر می‌رسد که رژیم صهیونیستی در این ترور وحشیانه تنها نبوده است. در همین رابطه نشریه «فرانکفورتر آلگماینه» آلمان با اشاره به شواهد موجود درباره دیدار‌های توطئه‌آمیز اخیر بین دشمنان ایران می‌نویسد: به‌تازگی «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی و «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی دیدار کردند و چند روز بعد از این دیدار، عوامل تروریستی دست به ترور دانشمند هسته‌ای ایران زدند.
ترور وقیحانه شهید فخری‌زاده با واکنش‌های مختلفی در داخل و خارج از کشور مواجه شد، اما سازمان ملل به عنوان دایه‌دار حقوق بشر و سازمانی که نخستین و مهم‌ترین هدف خود را حفظ صلح و امنیت بین‌المللی می‌داند، باز هم نقشی خنثی و بی اثر را ایفا کرد. «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل در واکنشی عجیب به این جنایت آشکار گفت «از تمام طرف‌ها می‌خواهیم که خویشتن‌داری کنند.»
دانشمند هسته‌ای ایران در خاک کشورش توسط یک تروریسم دولتی ترور می‌شود. در یک طرف تروریست‌ها و به بیان بهتر یک تروریسم دولتی قرار دارد و در طرف مقابل ملت ایران که همواره قربانی ترور بوده و هستند. حالا سازمان ملل به جای پیگیری و انجام اقدامی موثر در محکوم کردن این تروریسم دولتی از ملت ایران می‌خواهد که در مقابل تروریست‌ها خویشتن‌داری کنند. این در شرایطی است که اگر این ترور وحشیانه در یکی از کشورهای مدعی حقوق بشر رخ می‌داد، شورای امنیت سازمان ملل بار‌ها برای محاکمه عاملان آن تشکیل جلسه می‌داد.
از مجامع بین‌المللی آبی که برای ایران گرم نمی‌شود هیچ، در بسیاری از موارد ثابت شد آنها علیه ایران هم موضع می‌گیرند. آژانس بین المللی انرژی اتمی بار‌ها با فرستادن افرادی تحت عنوان «بازرس» اقدام به جاسوسی و فعالیت‌های خرابکارانه علیه تاسیسات هسته‌ای ایران کرده است.
همین آبان ماه سال گذشته بود که گزارش‌هایی مبنی بر ممانعت ایران از ورود یک بازرس آژانس به تاسیسات نطنز منتشر شد. سازمان انرژی اتمی در اطلاعیه اعلام کرد هنگام ورود خانم بازرس، تجهیزات کنترلی علامت هشدار را نشان داده است و به همین دلیل ضمن کنترل وسایل همراه بازرس از ورود او به سایت جلوگیری و مراتب نیز به آژانس بین المللی انرژی اتمی منعکس شد.
روزنامه تایمز اسرائیل قبل از ترور شهید فخری‌زاده در گزارشی نوشته بود «آمریکا و اسرائیل برای یک رشته عملیات پنهان علیه ایران در هفته‌های باقی مانده از دولت دونالد ترامپ برنامه‌ریزی کرده‌اند». اما در این گزارش نکته جالب دیگری نیز وجود دارد که می گوید ایران در شرایطی قرار ندارد که به این عملیات‌های خرابکارانه پاسخ دهد. شاید دلیل این استدلال و جمع بندی اینگونه آنها راکه منجر به شهادت دانشمند هسته‌ای کشورمان شد را بتوان در میان سیاست تفاهم با دولت جدید آمریکا جست‌وجو کرد.
یک مقام رژیم صهیونیستی که خواسته نامش فاش نشود در گفت‌وگو با روزنامه نیویورک تایمز گفت که «جهان باید برای ترور محسن فخری زاده ممنون اسرائیل باشد». این مقام صهیونیستی همچنین گفت که این رژیم اقدامات خرابکارانه علیه برنامه هسته‌ای ایران را ادامه خواهد داد.
دشمن آشکارا از رشته‌ای از عملیات‌های خرابکارانه و تروریستی صحبت می‌کند و سازمان‌های بین‌الملی هم کاری از دستشان بر نمی‌آید و یا به بیان بهتر نمی‌خواهند کاری انجام دهند. در این شرایط که قانون زور بر جهان حاکم شده به نظر می‌رسد تعلل در اقدامی قاطع و هوشمندانه دشمن را به این اطمینان می‌رساند که ایران در شرایطی نیست که پاسخ ترور و عملیات‌های خرابکارانه را بدهد و این موضوعیست که بسیاری از مقامات کشورمان بر آن تاکید دارند.
آیا آمدن جو بایدن همه مشکلات ما را حل می‌کند!؟
برخی در داخل کشور معتقدند با آمدن «جو بایدن» به کاخ سفید سیاست‌های آمریکا در مواجهه با ایران تغییر خواهد کرد. با توجه به اظهارات و عملکرد بایدن به نظر می‌رسد سیاست‌های او در مواجه با جمهوری اسلامی ایران دچار تغییرات گسترده‌ای خواهد شد. اما سوال اینجاست که این سیاست‌ها چه تغییری خواهند کرد؟
سابقه «بایدن» و اطرافیانش نشان می‌دهد که او نیز تحت نفوذ صهیونیست‌ها قرار دارد و بنابر گفته خودش یک صهیونیست است. مهر ماه سال ۹۲ هنگامی که جو بایدن معاون «باراک اوباما» رئیس جمهور اسبق آمریکا بود در کنفرانس یهودیان در واشنگتن گفته بود که یک پیوند اخلاقی میان آمریکا و اسرائیل وجود دارد و تل‌آویو حامی منافع کاخ سفید در خاورمیانه است. او در میان صهیونیست‌ها با تاکید بر روابط عمیق آمریکا و رژیم صهیونیستی گفت که حمایت آمریکا از امنیت رژیم صهیونیستی تزلزل‌ناپذیر است.
«آنتونی بلینکن» که بایدن او را به عنوان وزیر امور خارجه کاخ سفید معرفی کرده است درباره سیاست خارجی دولت بایدن می‌گوید که آمریکا در دولت بایدن، بدون قید و شرط به تل‌آویو کمک خواهد کرد. بلینکن همچنین در جلسه‌ای در واشنگتن گفته برجام را به گونه‌ای تقویت خواهد کرد که مورد استقبال اسرائیل قرار گیرد.
«جِیک سالیوان» مشاور امنیت ملی معرفی شده توسط بایدن نیز از دوستان رژیم صهیونیستی و از مخالفین سرسخت برداشتن تحریم‌های ایران است. در این رابطه آسیا تایمز در گزارشی نوشت «سالیوان گفته است ایرانی‌ها باید واقع‌بین‌تر باشند. تصور کاهش تحریم‌ها از سوی آمریکا بدون دریافت ضمانت‌هایی از ایران مبنی بر آغاز مذاکره فوری بر سر مسائل مربوط به راستی‌آزمایی و موشک‌های بالستیک قاره‌پیما غیرعملی است».
تحت این شرایط به نظر می‌رسد جوبایدن همان طوری که در یادداشتش برای پایگاه اینترنتی شبکه سی‌ان‌ان نوشته بود به دنبال راه‌های «هوشمندانه و هدفمند» برای تحریم ایران است. مرور کوتاهی بر سیاست‌های خارجی دولت‌های مختلف آمریکا از دموکرات گرفته تا جمهوری‌خواه نشان می‌دهد حمایت بدون قید و شرط از اسرائیل و متوقف کردن موتور‌های پیشرفت ایران بخش جدانشدنی سیاست دولت‌ها در آمریکاست و با رفتن یک رئیس جمهور و آمدن دیگری تغییری در این سیاست‌ها ایجاد نخواهد نشد و تنها شیوه اعمال فشار بر ایران تغییر خواهد کرد.
