در حقیقت دولت که تا سال 2013 با کاهش 90 درصدی فضا مواجه بوده است، از دفن افراد به این شکل استقبال کرده است.
وقتی فالون برای اولین بار وارد قبرستانی در نزدیکی چای وان شد، از مقیاس و بزرگی آن جا خورد. طی 5 سال بعدی هر بار که به هنگ‌کنگ سفر می‌کرد، قبرستانهای دیگری را می‌یافت. او می‌گوید: «درباره ساخته شدن شهر هنگ‌کنگ مطالب زیادی نوشته شده است، از نظر من تراکم زیاد و عمودیت، مشخصه‌هایی تعریفی برای مردمان زنده و مرده هنگ‌کنگ است.»
"مکان مرده" تقارن تکراری این قبرستانهای تپه‌ای و تأثیری که روی چشم‌انداز شهر می‌گذارند را یادآور می‌شود. فالون با استفاده از لنزهای تله فوتو (دستگاه مخابره عکس از مکان‌های دور)، نحوه رویارویی زندگان و مردگان را به تصویر می‌کشد. او می‌تواند دو محیط را کنار هم گذاشته و تنش احساسی و بصری موجود میان آن‌ها را به تصویر بکشد.
در شهری که نرخ خانه نجومی است، وجود چنین قبرستان‌هایی نشان‌دهنده میزان جدی بودن و ادامه زندگی پس از مرگ است. در سال 2015، گاردین قیمت هر قبر خصوصی را 30000 دلار تخمین زد. حتی محل‌هایی که برای نگهداری کوزه‌های خاکستر تهیه شده‌اند نیز به صورت کوتاه‌مدت هستند، به‌گونه‌ای که هزینه نگهداری 4ساله از آن‌ها 3000 دلار هزینه دارد.
مردم برای حفظ سنت‌ها حاضر به پرداخت این هزینه هستند. تعطیلات عمومی مانند فستیوال کینگ مینگ یا روز تمیز کردن معبد و فستیوال چانگ یه اونگ، روزهای مهمی برای بازدید از قبرستان‌هاست. در این روزها نه‌تنها قبرستانها تمیز می‌شوند، بلکه مردم هدایایی برای عزیزان از دست رفته خود می‌آورند و برای روح آن‌ها دعا می‌کنند. با وجود این حقیقت، تعجبی ندارد که چنین زمینی را به دفن مردگان اختصاص داده باشند.
- فینبار فالون به عنوان عکاس معماری، 5 سال را وقف عکاسی از قبرستانهای تپه‌ای در هنگ‌کنگ کرده است.
- عکس‌ها حاکی از آن هستند که این قبرستان فشرده در مجاورت ساختمان‌های اصلی شهر قرار دارد.
منبع: mymodernmet.com
