آخرین اخبار
کد خبر : ۷۴۰۳۳
تاریخ انتشار: ۱۷:۳۲ - ۰۸ دی ۱۳۹۷ - 29 December 2018
الا بلا شایسته‌سالاری از سر و کول‌مان بالا می‌رود! می‌گویید نه؟ کجای دنیا را سراغ دارید که مدرک تک تک مسئولین‌شان از «دکترا» و شغل دوم‌شان از «استاد دانشگاهی» کمتر نباشد؟

الا بلا شایسته‌سالاری از سر و کول‌مان بالا می‌رود! می‌گویید نه؟ کجای دنیا را سراغ دارید که مدرک تک تک مسئولین‌شان از «دکترا» و شغل دوم‌شان از «استاد دانشگاهی» کمتر نباشد؟ خودتان مقایسه کنید تا دست‌تان بیاید که تعداد دکترهای «مجلس سنای آمریکا» از تعداد دکترهای میهمان در یک «مجلس عروسی‌مان» کمتر است! چه رسد به دکتران حاضر در خانه ملت‌ و هیات دولت‌مان! بزنید به تخته...
مدرک‌شان هم یک مدرک دانشگاهی عادی نیست، یعنی قدرتی دارد که شاه و وزیر نمی‌شناسد! نمونه‌اش آقای تاج به سر که تهدید کرد اگر عذر وزیر را نخواهند به دانشگاهی می‌رود که قدرش را بدانند.
خلاصه اینکه در کشور ما علم شدیدا بهتر از ثروت است چون ثروت تمام‌شدنی است اما با مدرک دکترا تا ابد می‌توان هم مجوز مدیریت گرفت و هم حق مدیریت!
البته اگر هم زبان‌مان لال، مسئول گل به سری این جواز و اکسیر مدیریت را نداشته باشد با کلی تلاش و دود چراغ خوردن، سر جیک ثانیه دانشجوی دکترا می‌شود و از خودش کلی مقاله و پایان نامه مطرح علمی به در می‌کند! (نه اینکه آن را بخرد و یا بدزد... ها!)
اینکه مسئولین خدمتگزار چگونه می‌توانند همزمان با مسئولیت چند مرکز عریض و طویل، هم درس بخوانند، هم درس بدهند، هم مشکلات داخلی را حل کنند، هم اوضاع کشورهای خارجی را سرو سامان بدهند و از همه مهمتر، بیزینس خودشان را هم بچرخانند- مثلا ترخیص لکسوس-  برمی‌گردد به نخبه بودن‌شان و ایضا قدرت‌های فرامادی‌شان! حالا باز هم بگویید مسولین ماورایی‌ ما کفایت لازم را ندارند!
اگر شما هیچ دغدغه‌ دیگری مانند ادامه تحصیل، تدریس، داشتن مشاغل و مصیبت‌های دیگر ندارید و با این وجود نمی‌توانید یک مهد کودک فکسنی یا مغازه دوزاری را اداره کنید به خاطر این است که شما ژن خوب و جربزه خارق‌العاده شدن را ندارید و بهتر است بروید زالزالک بفروشید!
اما گل بی‌عیب خداست؛ مسئولین عزیز ما هم در همین راستا نقائص جزئی دارند. به عنوان مثال و با توجه به امور ذکرشده در بالا، آنها وقت برای سر خاراندن ندارند که آن هم ربطی به ما ندارد کجای‌شان را بخارانند! البته آنها مشکلات کوچک دیگری هم دارند؛ مثلا آنها به دلیل ضیق وقت نمی‌توانند برخی از اتفاقات را پیش‌بینی کنند تا از بروز حوادث جلوگیری کنند چون مشغول تصحیح اوراق امتحانی دانشجویان‌شان هستند و یا نمی‌توانند به فکر توسعه پیشرفت کشورشان از طریق افزایش تولید و جلوگیری از ورود قاچاق برای کاهش بیکاری و رشد ازدواج باشند چون در حال ترخیص کالاهای وارداتی‌شان از گمرک هستند و... فدای سرشان؛ همین که سر کلاس‌ ۹ را ۱۰ بدهند این رفاه اجتماعی از سرمان هم زیادی است.        
می‌گویند هر که را می‌خواهید بشناسید در روزهای سخت بشناسید. در همین راستا توجه شما را جلب می‌کنم به واکنش‌های مسئول‌مان در روزهای سخت که فقط از نخبگی آنها نشات می‌گیرد: وقتی یک حادثه رخ می‌دهد هیچ بنی بشری نمی‌تواند مانند مسئولین ما با بازماندگان دلسوزی کند و البته سه‌سوته هم با جور کردن داستانی قضیه را لفت و لیس و ماستمالی کند!
مثلا در سقوط هواپیما خلبان مقصر می‌شود، در واژگونی اتوبوس، سکته راننده عامل اصلی می‌شود و  اگر هم روزی روزگاری از کوره در بروند، دلیل عصبانیت‌شان دفاع از توهین‌های قومیتی اعلام می‌شود و در سایر مواقع هم دست دشمنان خارجی و عوامل داخلی رو می‌شود! خلاصه همه کس به جز خودشان مقصر اصلی معرفی می‌شوند چون دکتر و استاد نخبه هستند و آدم نخبه خطا نمی‌کند! البته مدیونید اگر فکر کنید مدرک دکترا را برای رد گم کردن بی‌کفایتی‌شان علم می‌کنند!
جسارتا بعضی از مواقع افراد مغرضی هم هستند که می‌گویند نه تنها این مصیبت‌ها به دلیل بی‌لیاقتی مسئولین دلسوزمان هستند حتی خرابی‌های طبیعی مانند سیل و زلزله هم حاصل عدم پیش‌بینی‌های لازم این عزیزان هستند که خدا را شکر ما به هیچ وجه با آنها موافق نیستیم!
اصولا ما هم مثل مسئولین متعهدمان معتقدیم هیچ کسی به جز خودشان در جهان لایق نیست؛ آنها یک دانه‌اند و نه به قولی یکی یک دانه و آقازاده!
فرزین پورمحبی
منبع: ایسنا
عضویت در خبرنامه
نام:
ایمیل:
* نظر: