کلیه حقوق محفوظ است ، استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است
طراحی و تولید: "ایران سامانه"
آنچه که در ادامه می‌خوانید تعدادی از توییت‌های این نماینده اصلاح‌طلب است:
_امروز در نطق پیش از دستور خود با اشاره به حقوق شهروندان برای شرکت در تجمعات مسالمت آمیز، خواستار فراهم شدن حضور خانواده بازداشت‌شدگان حوادث اخیر و دانشجویان معترض در شورا شدم.
_اگر بیش از ۲۴ ساعت از زمان بازداشت آنها(اغتشاشگران) گذشته است آیا تفهیم اتهام صورت گرفته است؟ خانواده های آنان از وضعیت عزیزان خود با خبرند؟ در چه شرایطی بسر می برند؟
_(با اشاره به بازداشت تعدادی از آشوبگران) از مسئولین ستادی کلیه دستگاه‌ها تقاضا دارم تا بخشی از مشاورین خود را از بین همین دانشجویان، کارگران و شهروندان معترض انتخاب کنند تا شاید کانال ارتباطی آسیب دیده مردم با مجلس، مردم با دولت و مردم با قوه قضاییه ترمیم شود.
*قضاوت درباره اظهارات این عضو شورای شهر را به عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم...
خاصه اینکه این شورای شهر قرار بود بر توسعه شهری تهران بزرگ بیافزاید، ترافیک را کمتر کند و عیوب مدیریتی محمدباقر قالیباف –آنطور که خودشان می‌گفتند- را هم نداشته باشد.
شورای شهری که مدعیست قالیباف طی ۱۲ سال صدارت در شهرداری تهران کم‌کاری کرده، ناشفاف بوده، ضد قانون بوده و ۲۰۵ میلیون تومان هم در دوران مدیریت او در سازمانی که به اندازه چندین وزارتخانه است گم شده![۱]
اکنون اما از درون همین شورای شهر نه تنها هیچ فروغی برای پیشرفت بیشتر تهران دیده نمی‌شود بلکه شنوای سخنانی هستیم که معلوم نیست کدام منطق آنها را توجیه خواهد کرد؟! از تقاضای پست مشاوره دادن به اغتشاشگران و خرابکاران دستگیر شده تا حضور بازداشت‌شدگان در شورای شهر...
گفتنیست، شورای شهر تهران، فعالیت دیگری هم در زمینه اغتشاشات اخیر انجام داد و دوفوریت طرحی که شهرداری تهران را ملزم به تعیین مکان برای تشکیل تجمعات اعتراضی می‌کند؛ تصویب کرد.[۲]
درباره پیوست امنیتی این طرح در حالی که هنوز هم برخی تشکل‌های سیاسی چپ در حال تهدید نظام هستند، توضیحی داده نشده است.
***
نامه تهدیدآمیز بانیان اغتشاش به «حکومت»
روزنامه شرق روز گذشته بیانیه‌ای با امضای ۱۶ فعال اصلاح‌طلب را منتشر کرد که در اشاره به اغتشاشات و ناآرامی‌های اخیر نوشته شده بود.
در این بیانیه می‌خوانیم:
مشکلات و نارضایتی‌های موجود در جامعه در ابعاد مختلف است. بخش مهمی از مردم از کمبودهای اقتصادی و معیشتی، بیکاری و کمبود درآمد در رنج هستند. بخشی نیز نسبت به محدودیت‌های اجتماعی و سیاسی معترض‌اند. مردم بارها صادقانه و امیدوارانه اقدام به مشارکت در انتخابات کرده و با رأی خود مهر مقبولیت و مشروعیت را بر حکومت زده‌اند، ولی متأسفانه پاسخ سنجیده و به‌موقعی به رفتار مدنی مردم داده نشده!
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است:
این اعتراضات و تداوم خشونت‌آمیز آن، چیزی نیست جز بازتاب فقدان یا ضعف نهادهای حل‌وفصل اختلافات و تعارض‌های اجتماعی و شیوه‌های مسالمت‌آمیز ابراز اعتراض و به‌رسمیت‌شناختن حق قانونی اعتراض. ما از حق اعتراض شهروندان و هر گروهی از مردم دفاع می‌کنیم.
بیانیه اصلاح‌طلبان در خاتمه تأکید می‌کند:
«نارضایتی در میان مردم همچنان ادامه دارد و اگر اقدام اساسی در جهت برطرف‌کردن زمینه‌های این اعتراضات به عمل نیاید و به اعتراض‌های به‌حق پاسخ مناسب داده نشود این‌گونه حوادث می‌تواند در آینده، و چه بسا با هزینه‌های بیشتر، تکرار گردد. از همه مسئولان کشور می‌خواهیم در جهت گشایش فضای گفت‌وگو، اظهار انتقاد و ابراز اعتراضات و رعایت حرمت و کرامت همه شهروندان اقدامات عملی صورت دهند و در گام اول همه دانشجویان و افرادی را که در اعتراضات مسالمت‌آمیز دستگیر شده‌اند، آزاد نمایند.»
چهره‌های اصلاح‌طلب امضاکننده این نامه عبارتند از: محسن آرمین، محسن امین‌زاده، مصطفی تاج‌زاده، رضا تهرانی، حمید جلایی‌پور، سعید حجاریان، محمدرضا خاتمی، هادی خانیکی، عبدالله رمضان‌زاده، محسن صفایی‌فراهانی، عباس عبدی، فیض‌الله عرب‌سرخی، علی‌رضا علوی‌تبار، آذر منصوری، محسن میردامادی و محمد نعیمی‌پور.[۳]
*وبلاگ مشرق طی ۲ سال گذشته کراراً تأکید کرد که جریان سیاسی خاص یا همان اصلاح‌طلبان با سیاه‌نمایی از اوضاع کشور بویژه در امر اقتصاد؛ خواسته یا ناخواسته در حال کشاندن کشور به لبه پرتگاه «فتنه اقتصادی» و ناآرام‌سازی مردم هستند.
کما اینکه ایرانیان شاهدند دروغ‌هایی مثل «تحریم‌ها استخوان مردم را خرد کرده، اقتصاد کشور افلیج شده، و ماادریک مالتحریم، مردم ایران گرسنه‌اند و ۷۲ میلیون بیکار در ایران داریم» از کدام ستاد سیاسی به ذهن جامعه پمپاژ شده و زمینه ناآرامی خیابانی را فراهم کرده است؟!
(قابل تأمل آنکه اصلاح‌طلبان در ادامه این سیاه‌نمایی‌ها حتی گِرای حضور خیابانی را هم به مردم داده‌اند.)
پس از وقوع آشوب‌های اخیر در تهران و تحقق تحلیل پیش‌گفته، نیز به مخاطبان محترم توضیح دادیم که دشمن در پیامد رخدادهای اخیر به دنبال «القای ناکارآمدی نظام اسلامی» در اذهان مردم است.[۴]
مقوله‌ای که چه در نامه اخیر مجمع اصلاح‌طلب محققین و مدرسین[۵] و چه در بیانیه فوق‌الذکر که در هر دو، حکومت و رهبران ایران یا به عبارت سلیس‌تر «رهبر معظم انقلاب»! صراحتاً خطاب قرار می‌گیرند نیز به روشنی قابل رؤیت است.
و قابل انکار نیست که در هر دوی این نامه‌ها و آنچه در مواضع این روزهای اصلاح‌طلبان دیده می‌شود؛ مؤکداً بر ناکارآمدی نظام، غلط بودن همه تصمیمات و دستاوردهای نظام و البته خاموش نبودن آتش اعتراضات اصرار ویژه‌ای دیده می‌شود.
دقت شود که ما قصد مقصّرتراشی برای فتنه اخیر را نداریم اما رصد فعالیت و جنبش اصلاح‌طلبان در سالیان گذشته نشان می‌داد که آنها بستر ساز یک فتنه مهم خواهند بود و این حجم از سیاه‌نمایی به هیچ وجه اتفاقی نیست.
حرکت خطرناک القای ناکارآمدی نظام اسلامی اما در حالی است که عمده سیاه‌نمایی‌های صورت گرفته علیه اقتصاد کشورمان ماهیتی مثل «تقلّب سال ۸۸» دارند و واقعیت ندارند.
این جعلیات صرفا برای تحقق فتنه اقتصادی و ناراضی کردن مردم از نظام ساخته و پرداخته شده‌اند ضمن اینکه مردم و مخاطبان نیز باید بدانند که ایران به مدد مدیریت ولایت فقیه و فعالیت دولت‌های خود تاکنون توانسته است به پیشرفت‌های بزرگی در عرصه اقتصادی دست یابد.
از جمله نقاط قوت اقتصاد کشور که متأسفانه کمتر به اذهان عمومی گفته شده و یا اساساً گفته نمی‌شود؛ می‌توان به مقولات زیر اشاره کرد:
_کاهش نرخ بیکاری ۱۴ درصدی سال ۸۹ به نرخ ۱۲ درصد فعلی. که البته همین نرخ هم عموماً در حالت بحرانی نیست و عمده بیکاران ترجیح می‌دهند شغل‌های پیشنهادی وزارت کار را قبول نکنند.
_عدم اتکای حیاتی ایران به درآمد نفتی و قیمت نفت به گواه بلومبرگ.
_ایستایی ایران اسلامی در مقابل شدیدترین تحریم‌ها و بحرانی نشدن و زمین نخوردن اقتصاد کشور. ضمن اینکه مدیریت مطلوب نظام اسلامی توانسته است اثر تحریم‌ها بر اقتصاد کلان ایران را به کمتر از ۳۰ درصد برساند.
_جایگاه هجدهم ایران در میان ۲۰ اقتصاد بزرگ دنیا به گواه صندوق بین‌المللی پول.
به این واقعیت‌ها همچنین می‌توان کمک‌های سیاسی و اقتصادی و نظامی ایران به کشورهای خارجی همپیمان خود مثل لبنان، عراق و سوریه را نیز افزود.
حقیقتی که جز در یک نظام اقتصادی کارا و مطلوب رخ نمی‌دهد.
و یا ایضاً گزارش سایمون باپتیست، اقتصاددان ارشد واحد اطلاعات اکونومیست که به تازگی در گزارشی نوشت: «هند، ویتنام و ایران سریعترین رشد بهره‌وری را در سال ۲۰۱۸ خواهند داشت که نشانه خوبی برای موفقیت آنهاست.»
لازم به اشاره است که تأکید بر کارآمدی نظام اسلامی هرگز به معنای نبود مشکل اقتصادی نیست. کما اینکه مشکل اقتصادی در تمام کشورهای جهان وجود دارد اما فرق است میان مشکل و چیزی به نام «بحران».
قابل تأمل است که به تازگی در رسانه ملی به وزیر کار گفته شد که بر خلاف صحبت‌های شما، بانک جهانی اعلام کرده است که جمهوری اسلامی ایران «فقر مطلق» ندارد و وزیر کار نیز اینطور عنوان کرد که «فقر یک مفهوم ذهنی است. من تعبیر خودم را به کار می‌برم»![۶]
پ.ن: علت تأکید چهره‌های جریان چپ بر مخالفت با خشونت در ناآرامی‌های اخیر در کنار زمینه‌سازی آنها برای این فتنه! نیز مقوله تحلیلی بسیطی است که تلاش می‌کنیم در شمارگان بعدی وبلاگ مشرق به آن بپردازیم.
*تصویر اپیزود، متعلق به صفحه اول روزنامه اعتماد در روز یکشنبه گذشته است.
***
زباله‌گردی یک کودک کار و نظر شاذ سلبریتی پشیمان
«مهدی پاکدل» بازیگر تئاتر و سینما که بعنوان سلبریتی حامی رئیس‌جمهور روحانی در انتخابات ۹۶ شناخته می‌شود، چندی قبل متن تندی را علیه دولت منتشر کرد و با وقیح نامیدن دولتی‌ها، نامش به لیست سلبریتی‌های پشیمان افزوده شد.[۷]
او در عین حال به تازگی در یک پست اینستاگرامی با انتشار تصویر یک کودک زباله‌گرد در تهران! نوشته است:
«کودک سرزمینم، تو حق داری. حق داری لباسی گرم تن‌ات را بپوشاند. دست‌هایت در مدرسه جدول ضرب را تمرین کند، حق داری بخندی، بدوی، موسیقی گوش کنی و غذایی در خور و گرم میل کنی. پدران ما سال‌ها پیش تغییری ایجاد کردند تا تو به همین حق‌های طبیعی‌ات برسی. آزاد باشی و اگر حرفی بر دل‌ات سنگینی کرد بگویی. بدون ترس و اضطراب. حتی اگر یواش هم گفتی همه بشنوند. نسل ما همیشه امیدوار بوده و هست که حق‌هایش شنیده شود. نسل تو را نمی‌دانم. فقط کاش همان قدر که ما پدران‌مان را درک کردیم تو هم، ما را درک کنی.»
*جدای از اینکه نمی‌شود و نمی‌توان با یک تصویر به قضاوت درباره اوضاع یک کشور پرداخت! اما بایستی این کنایه را خطاب به آقای پاکدل عزیز مطرح کرد که دنیای این کودک زباله‌گرد را رأی آقای پاکدل و سایر دوستان ایشان به آقای روحانی و دولت اعتدال ساخته و شکل داده است.
فی‌الواقع زمانی که این کودک زباله‌گردی را برگزیده حکما همان زمانی بوده که آقای پاکدل با طمطراق فراوان به تبلیغ رنگ بنفش و ضرورت رأی دادن به برنامه‌های اعتدالیون در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۲ و ۹۶ مشغول بوده‌اند.
و اکنون نیز «خودکرده را تدبیر نیست...»!
باید اشاره کرد راه چاره کسانی که متوجه می‌شوند در جهت ناصحیحی اقدام به تبلیغ سیاسی کرده‌اند، چیزی غیر از «عذرخواهی رسمی» نیست.
به سخن دیگر اینکه آقای پاکدل به جای نشان دادن عکس یک کودک زباله‌گرد و القای اینکه ایران در بحران غذا و اشتغال و غیره قرار دارد؛ (در حالی که اینطور نیست و از این عکس‌ها نیز در تمام حکومت‌های جهان یافت می‌شود) بهتر است که راه «عذرخواهی رسمی» را برگزیند و با مردم و مخاطبان صادقانه‌تر و خردمندانه‌تر از این رفتار کند.
خاصّه اینکه مسئول وضع موجود کسی جز دولت و اصلاح‌طلبان و البته حامیان آنها نیستند...