حسن یونس سینکی معتقد است: هر سه فعالیت و اقدام یارانه‌ها، مسکن مهر و سهام عدالت در دولت اصولگرای آقای احمدی‌نژاد یک ریشه واحد دارد؛ پسند عامیانه. پرداخت نقدی به جای هدفمندسازی یارانه‌ها. بحث هدفمندسازی یارانه‌ها کاملا موردتایید و یک بحث اصولی در اقتصادهای ملی است اما روشی که انتخاب شد کاملا عامیانه و غیراصولی بود.
اگرچه این روش در استمرار به نوعی هزینه‌های افزایشی برای خانواده ایجاد می‌کند اما در شروع شکلی دیگر برای مردم دارد. بحث خانه‌دار کردن بی‌مسکن‌ها، خیلی شیرین است اما به گفته مسوولان ذی‌ربط موضوع مسکن مهر منجر به افزایش چند برابری قیمت زمین و مسکن در اقتصاد خانوار شده است و حدود ٣٥٠ هزار واحد ساخته شده آن بدون متقاضی است. خانه‌دار کردن بی‌خانه‌ها خیلی قابل دفاع است اما در باز مهندسی ساختار دولت‌ها در دنیای امروز اینکه دولت خود سازنده مسکن برای حل مشکل شود محل بحث است و مشکل‌زا.
دولت یازدهم در سهام عدالت، مسکن مهر و بحث یارانه‌ها با قوانین مصوب و ابلاغی مجلس هم سو با دولت اصولگرای آقای احمدی‌نژاد مواجه بود. تغییر قوانین با استقرار دولت یازدهم و همزمانی با فعالیت مجلس نهم تقریبا غیرممکن بود. اما نتایج و آثار اجرای این قوانین از چشم دولت مستقر آقای روحانی دیده می‌شود. به هر حال به نظرم دولت برای رهایی از این قوانین و رفتارهای مصوب، الزام تغییر قوانین موضوعی را دارد. ضمن اینکه توقف پرداخت نقدی یارانه‌ها یا قطع یارانه‌های نقدی غیرنیازمندان باید با فوریت در دستور کار دولت قرار گیرد. البته توجه داشته باشیم در شرایط کنونی قطع یارانه‌های نقدی مطلوبیت اجتماعی و مردمی ندارد. اما در این جراحی بزرگ چاره‌ای جز این نیست.
